Joehoee dushi´s daar ben ik weer!

Joehoee dushi´s daar ben ik weer!
Het is wel weer tijd om te vertellen hoe het afgelopen week allemaal is gegaan!

Afgelopen vrijdag hebben we supervisie gehad op de universiteit hier. De UNA heet dat (het heet nu anders maar iedereen noemt het nog steeds zo). Bij ons zijn universiteiten grote hoge gebouwen. Hier is de universiteit een laag gebouw, alles is gelijkvloers geloof ik. Het zijn allemaal aparte gebouwtjes, voor elke faculteit. De man die supervisie geeft is echt zo'n donkere Antilliaanse man met een aantal gouden tanden. Hij is heel aardig en stelde zich heel heel uitgebreid voor. Het Antilliaanse meisje die van de HVA komt vertelde dat haar relatie uit was en heel verhaal daarover. Die man ook helemaal geïnteresseerd en vragen stellen, uitgebreid erover gepraat. Ik vind dat allemaal heel leuk om te horen, wel heel grappig omdat in Nederland ze allang gezegd zouden hebben ´Anywayyyy, volgende!´

Ze hebben hier gewoon geen haast in alles. Best wel chill! Het valt tot nu toe wel mee hoe langzaam iedereen hier is hoor. Ze doen het wel rustiger dan in Nederland, maar (nog) niet super vervelend langzaam. Maar je hebt er gewoon ook de tijd voor dus het maakt niet zoveel uit. In Nederland maak je een planning om half 1 dit om kwart voor 1 dat half 2 daar zijn en 10 voor 2 dat. Je moet hier gewoon ruim plannen als je boodschappen wil doen bijvoorbeeld haha. De supermarkt is trouwens ook heel groot, en dan ben je er wel even mee bezig. Ze helpen je ook om je boodschappen in te pakken. Dat moet niet per se maar het is wel handig! Dan moet je ze 1 gulden fooi geven ofzo. De eerste keer hadden we dat niet gedaan, wij dachten ooh echt handig! Toen zei Odette dat ze vergeten te vertellen was dat het dan wel gebruikelijk is om wat fooi te geven hahah. Maar ik denk dat die jongen wel begreep dat het onze eerste keer daar was, dat dat ook wel te zien was aan ons haha. Mama zou trouwens echt super blij zijn met deze service, die raakt altijd helemaal gestrest bij zo’n volle kassa als ze dan in moet pakken hahah, hè mam! Maar je hebt nu de zelfscanner in Nederland :P.

Ik word trouwens echt blij van een volle kast en koelkast. Wat een heerlijk gevoel om boodschappen te doen dat alles weer volstaat! Haha. Op een gegeven moment raakten onze boodschappen een beetje op.. we konden ook geen grote boodschappen halen omdat we geen auto hadden. Dus het was een beetje zuinig doen en water drinken. Water drinken ja. We proberen ook wel nieuwe dingen die we nog niet kennen te kopen, en we kijken een beetje naar de prijs wat goedkoop is, om toch beetje zuinig aan te doen. De supermarkt is ook echt groot en heel veel keus. Je hebt hier trouwens ook producten van de Jumbo in de supermarkt liggen of je ziet ineens bladerdeeg van Koopmans liggen, maar dat is wel twee of drie keer zo duur dan de lokale producten. We hebben alleen hagelslag en pindakaas van de Jumbo genomen haha. Met koken gaat het ook goed! We zijn heel gezond bezig vlees, vis, zelfs boerenkool! whaha.

Vrijdag avond zaten we in het huisje en toen hoorden we ineens heel veel muziek en ook iemand door een microfoon praten. Toen zijn we gauw naar de weg toe gelopen. Er ligt een weg achter ons huisje en daar kwamen ze langs. Het bleek een optocht voor carnaval alvast te zijn, met paarden ook. Daarna zijn we wel weer snel teruggelopen naar ons huisje want t is soms wel een beetje creepy hier 's avonds op straat, als twee meisjes die samen daar lopen haha. Zondag is echt de opening van carnaval. Ze komen dan ook als eerste langs ons, daar begint het.

Maandag vanuit stage zijn we naar die andere zes meiden van school geweest bij hun verblijf. Een andere stagiaire van onze stage woont daar ook dus we zijn met haar meegereden. Het zag er ook heel leuk uit. Het is een groot appartementencomplex waar eigenlijk allemaal jongeren zitten die hier stage lopen. Ze hebben ook een lekker zwembad dus daar hebben we ook even gelegen! Daarna zijn we ’s avonds met zijn allen gaan eten. We wilden even lopend wat eten halen vlakbij, maar die bleek dicht te zijn. Toen zijn we naar iets anders gelopen, maar dat bleek wat verder te zijn dan gedacht. We zijn toen maar daar uit eten gegaan. Het duurde wel echt super lang voordat we het kregen dus dat was wat minder. Maar het was wel heel gezellig en iedereen vond het lekker. Je kunt hier ook echt heel goedkoop uit eten. Het is ook heel vaak weer een meevaller als je het van guldens omrekent naar euro's! Toen we terug waren hebben twee anderen ons thuis gebracht met de auto.

We lopen stage van maandag tot donderdag, van kwart over 7 tot half 1. We moeten dus super vroeg op, maar we zijn wel lekker op tijd klaar. Dan heb je nog wat aan je dag! We moeten op stage de remedial teaching doen. Ze zijn bezig met de zorgstructuur op te zetten en te verbeteren. Wij mogen ons bezighouden met alle zorgkinderen. Elk zorgkind heeft een testrapport of andere informatie van de juffrouw op papier. Die moeten wij allemaal doornemen. We mogen ook gaan observeren later en daarna kunnen we hulpplannen gaan opstellen. Dit is voor de juffrouw, zodat zij weten hoe zij bijvoorbeeld om moeten gaan met een kind met ADHD of het Asperger Syndroom of met andere sociaal-emotionele of cognitieve problemen. We moeten ook een soort afsprakenlijst opstellen met bijvoorbeeld de afspraak dat de juffrouw een vergroot papier haalt voor de kinderen met dyslexie. Hier gaan we in elk geval mee beginnen. We hebben dus niet direct met de kinderen te maken. Maar waarschijnlijk komt dit later nog als we één op één met de kinderen moeten werken.

Maandag hadden we onze eerste stagedag. Dat was echt heel leuk! Het is echt een leuke sfeer op de school en het is allemaal heel open. Dus je maakt eigenlijk alles mee wat er gebeurd. Als je de foto's ziet snap je wel wat ik bedoel. We moeten ook van die roze bloesjes aan en een zwarte broek, dat heeft elke juffrouw. Het is wel leuk want ze herkennen je ook als juffrouw en ze zeggen allemaal gedag. Heel veel vroegen ook waar we die bloesjes vandaan hadden en zeiden dat ze heel leuk waren. Dat was wel leuk. We hebben een goede keus gemaakt dus, we hadden ze hier op Curaçao gekocht. Ze noemen elkaar hier ook allemaal juffrouw Jeanella, juffrouw Jeanne, juffrouw die en die als ze wat willen vragen bijvoorbeeld, ook tegen de directrice, dat klinkt heel vriendelijk vind ik. Er was een juffrouw jarig, en als je jarig bent mag je je eigen kleren aan als je dat wil. Wij en alle andere juffen (en een meester) moesten voor de pauze naar haar klas toe en toen gingen ze zingen voor haar. Ze zongen echt vijf liedjes ofzo, heel gezellig allemaal, en een aantal hadden ook een gitaartje en nog wat muziekinstrumenten. Echt super leuk om mee te maken! Later waren we weer aan het werk en toen kwamen wat kinderen een traktatie geven. Edwin van ons huisje vertelde dat je iedereen op het hele werk moet trakteren hier als je jarig bent (bij hem 200 man). Misschien is dat op de school ook wel zo. Wij kregen in elk geval een pakje drinken en een bakje waar drie gefrituurde dingen in zaten. Ik weet niet precies wat het was, een soort loempia en iets wat op een kroket leek, maar dat was het niet. Ik heb er een foto van gemaakt! Wij waren best wel verbaasd dat je dat als traktatie krijgt. Een andere stagiaire vertelde dat ze hier heel vaak zo uitgebreid doen bij traktaties. Ze vertelde dat een jongen een keer met zijn verjaardag iedereen trakteerde op een hamburger van de Mac. Kan gewoon hier! Verder kwam er ook een politie auto en politie motor op het schoolplein voor de kleuters. Ze voerden een soort showtje op met de auto en motor en sirenes en alle kindjes mochten kijken in de auto enzo, was ook wel heel leuk om te zien.

Dinsdag hadden we geen stage. We hadden gevraagd of we deze week op vrijdag in plaats van dinsdag stage konden lopen, omdat we woensdag een auto zouden krijgen. Naast de ruimte waar wij zaten heb je een gymzaal. Alle lokalen zijn een soort van open dus het is best gehorig. Ineens begonnen alle kinderen keiharddd te gillen. Ik dacht wat gebeurt er?? Er was een klas aan het gymen en ze gingen tikkertje spelen. Iedereen gillen! Maar het is gewoon een open lokaal dus je hoort gewoon alles. Lekker gehoorbeschadiging zal je ervan krijgen als je daar tussen staat. Maar goed, gezellig is het wel!

Als laatsteee het verhaal van de auto. Ja. De auto...
Dinsdag aan het eind van de middag werd de auto gebracht. Ik dacht eigenlijk meteen OMG. Maarr we hadden die dag ervoor nog erger gezien, en je verwacht wel zoiets hier dus je schrikt er aan de andere kant ook weer niet echt van. Er zat een scheur in de ruit, het achterlicht was stuk, er zaten deuken in, aan de zijkant zat een gat, de zijkant zat een deuk en daardoor een soort van open, nou allemaal heel.. apart zullen we maar zeggen. Ik wist niet echt of we het nou moesten doen of niet. Het contract zag er wel netjes uit en we hebben nog wat dingetjes kunnen aanpassen, de man deed ook wel betrouwbaar overkomen. We hadden ook echt een auto nodig voor stage dus, nja oké niet geweldig maar we doen het maar! We hebben ook even een testrondje gemaakt en dat was prima. Voor 700 gulden per maand konden we hem huren.
We hebben meteen daarna boodschappen gedaan. 's avonds hebben we even de lichten getest. Wat bleek, één achterlicht deed het niet, een achteruit rij licht deed het niet, een voorlicht deed het matig. Oké... shit. En we hadden ook nog eens niet genoeg benzine. En zonder licht konden we natuurlijk ook geen benzine halen. Dus wij baalden gelijk. Ik had nog gevraagd of de lichten het deden, en toen zei die ja! Les 1: lichten zelf controleren voortaan!!!

Woendag reden we naar stage en we gingen eerst tanken. Je moet hier eerst naar het loket lopen en dan zeggen voor hoeveel je wilt tanken. Daarna mag je gaan tanken. Het loket is ook helemaal beveiligd met tralies of afgeschermd. Dat zie je trouwens bij bijna alles, ook bij toko's (kleine winkeltjes/supermarktjes) of bij die truck di pan langs de weg. Truck di pan zijn een soort wagentjes waar je eten kan halen, zoals zo'n karretje waar je loempia's kan halen in Nederland. Zoiets. Zoek maar op op google anders :P. Daar staan er heel veel van hier langs de weg. Maar goed ik wijk weer af. Na het tanken gingen we naar stage rijden. Het is nog best een eindje rijden vanaf ons huis, een half uur ongeveer als het druk is. Gelukkig konden we de weg vinden. Wel een paar keer fout gereden maar ik had de route een keer gefilmd toen we werden gebracht, dus dat was wel super handig. Ik heb echt een oriëntatiegevoel van niks, dus aan mij heb je niks wat dat betreft. Beau gelukkig wel, dus we belanden niet helemaal in de middle of nowhere!
Na het tanken roken we echt een hele erge benzinelucht. Toen we vanuit stage terugreden was het gewoon nog erger. We werden bijna vergast in die auto. Hij maakte ook rare geluiden en het gammelde hier en daar. Toen we thuis waren kwam Odette naar ons toe. Die zei dat ze het echt niet vond kunnen hoe die auto eruit zag en wat er allemaal aan mankeerde nadat we het hadden verteld en zij het had bekeken. Odette zei dat ze het niet vertrouwde, het echt niet vond kunnen en dat die auto niet goedgekeurd kan zijn. Ze vond die auto ook echt geen 700 gulden waard. Die man kwam naar ons toe om de lichten te repareren. Odette heeft hem even goed op alles gewezen wat er fout is aan die auto en wat er allemaal niet klopt. Beau en ik kunnen dat echt niet dus we waren echt super blij dat ze voor ons het woordje wilde doen. Ze veranderde echt in een bitch ineens tegen die man haha want hij ging helemaal tegen haar in dat het allemaal wel goed is blablabla. Ze gingen ook helemaal discussiëren over wat wij terug moesten krijgen en hij sprak zichzelf telkens tegen. Ze kregen best wel ruzie. Toen kwam er ook nog een vrouw bij die samen met hem werkte. Ze zeiden dat Odette zich er niet mee moest bemoeien omdat het een contract is tussen mij en Beau en die mensen, maar Odette zei dat ze ons contactpersoon is en verantwoordelijk dat het goed met ons gaat en wij veilig hier kunnen rijden. Hij bleef maar volhouden dat de auto veilig is en hij van niks wist dat het allemaal kapot was, en dat het een paar uur voor hij de auto bracht allemaal nog niet zo was! Uhuh! Beau en ik stonden er een beetje verloren bij haha. Ik kan dat echt niet dus ik ben blij dat Odette er was. Uiteindelijk hebben we dankzij haar het contract stopgezet en ons geld + de borg teruggekregen!! Ze zijn boos weggegaan.

Dussssss

Nu zitten we weer zonder auto, maarrrr we zijn wel van een hele slechte auto af EN we hebben ons geld nog.

Wat een verhaal weer hè! Nou dat was het weer voor nu!

Ayo! xxxxxxxxx

P.S. Sorry voor alle fouten in spelling als het is opgevallen, met name d's en t's waarschijnlijk, maar daar ben ik nogal slecht in!